Κατάδυση

Η βάρκα των ναυτικών που ταξίδευε μαζί με τις γοργόνες και τα χρωματιστά παγόβουνα έφθασε κάποια στιγμή στον ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό, κοντά στα νησιά Γκαλαπάγκος. Σταμάτησαν στο σημείο εκείνο που υπάρχουν πολλά υπόγεια ηφαίστεια βαθιά κολλημένα στο φλοιό του ωκεανού. Τα ηφαίστεια αυτά εκρήγνυνται κάθε τόσο και τόννοι καυτής μάζας των 350 βαθμών Κελσίου, ξεπετάγονται πρός την επιφάνεια δημιουργώντας ζεστούς πίδακες νερού που στην επιφάνεια φτάνουν σαν ρουφήχτρες, τυφώνες, τσουνάμι και καταιγίδες.

Τα παγόβουνα ανασυντάχτηκαν και έβαλαν τη βάρκα των ναυτικών στη μέση, μαζί με όλα τα ζώα, ψάρια, πουλιά που είχαν συγκεντρώσει. Οι άνθρωποι ήταν σε νάρκη. Τα παγόβουνα ενώθηκαν και τους κατάπιαν. Εγιναν ένας πελώριος πάγος που κολυμπούσε γρήγορα, όλο και πιο γρήγορα. Πρός τις ρουφήχτρες.

Μέσα στον πάγο οι Αϋλοι είχαν στρωθεί στη δουλειά. Εβαλαν το γήινο φορτίο τους μέσα σε ειδικές προστατευτικές σφαίρες φτιαγμένες απο ενεργειακό υλικό, σφαίρες που τους προστάτευαν απο τις μεγάλες θερμοκρασίες. Γρήγορα θα τους άλλαζαν τη σύσταση στο DNA τους. Μέσα σε ανθρώπινα δευτερόλεπτα οι άϋλοι ήδη είχαν στη μνήμη των συνειδήσεών τους το ιστορικό του κάθε ανθρώπου, απο πλευράς, υγείας, διάννοιας, επιτευγμάτων, οικογενειακής κατάστασης, συναισθημάτων και προσδοκιών, το ιστορικό της κάθε φάλανας, του κάθε ψαριού, του όποιου γλάρου. Η ενέργεια των πρώην κατοίκων της Alluvial τους τύλιξε σαν τα πέταλα της παπαρούνας. Η μνήμη τους έσβησε, το DNA τους ξανα-γράφτηκε, η προδιάθεση για ασθένειες και θα θάνατο, διαγράφτηκε. Οι κάτοικοι του πλανήτη Γ-ηR ήταν έτοιμοι να συμβιώσουν με πλάσματα, σε έναν άλλο κόσμο.

Πρός τις ρουφήχτρες, γρήγορα!