12 Ιουλ 2009

Στρατολόγηση

Οι Αύλοι ειδικεύονταν στη δημιουργία καταστροφών για τη Γή.

Είχαν την ικανότητα να ρυθμίζουν τις καιρικές συνθήκες ώστε οι θύελλες στη θάλασσα να οδηγούσαν τα πλοία σε ναυάγια. Τα πληρώματα και οι πιθανοί επιβάτες αρπάζονταν απο υποβρύχιες σφαίρες ή και παγόβουνα στην αρχή..και τα ακυβέρνητα καράβια έμεναν να παραδέρνουν στα κύματα. Επειδή όμως δημιουργήθηαν μυστήρια για πλοία φαντάσματα όπως το Mary Celeste και μύθοι για τα περίεργα καιρικά φαινόμενα του Τριγώνου των Βερμούδων, στη πορεία η μέθοδος αυτή καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε. Οι Αύλοι δεν ήθελαν να γίνουν έρευνες για τις συνθήκες εξαφάνισης των ανθρώπων, ήθελαν να είναι αθέατοι, να μείνουν ανενόχλητοι μέσα στο φλοιό της Γη-R, να αυξάνουν τους αριθμούς τους, στρατολογώντας πλάσματα απο την επιφάνεια για τη διαιώνιση του δικούς τους είδους.


Προτιμήθηκαν οι κακές καιρικές συνθήκες που τρόμαζαν μεν τους γήινους αλλά δεν δημιουργούσαν πολλά ερωτηματικά. Επιστρατεύθησαν τυφώνες, σεισμοί, τερατώδη καλαμάρια, γιγάντια χταπόδια (ρομπότ), ρουφήχτρες, καταιγίδες, θύελλες. Οι κακές συνθήκες τους έφερναν και πτώσεις αεροπλάνων, καθώς και ομάδες ανθρώπων που έπεσαν σε βάραθρα απο σεισμούς, που τσουνάμια τους παρέσυραν στους ωκεανούς και άλλους που απλά χάνονταν στο οπουδήποτε. Δεν είχαν παράπονο..η ροή των στρατολογημένων ανθρώπων ήταν ικανοποιητική.

Οι άνθρωποι που επέλεγαν να μείνουν με τους Αϋλους σταχυολογούντο. Αλλοι μετά απο διάφορα τέστς σταδιακά γίνονταν Αύλοι και δούλευαν για το κοινό καλό της αποικίας, δηλαδή στην αέναη αναζήτηση έμβιου δυναμικού. Μερικοί στέλνονταν στις αποικίες όπου και εκεί ανάλογα με τις ικανότητές τους γίνονταν κυβερνήτες αστρόπλοιων, επιστήμονες, αστρονόμοι, μηχανικοί. Ενώ άλλοι προωθούντο στην ευρύτερη Κοινοπολιτεία και ανταλλάσσονταν ή και πωλούντο πολύ ακριβά στα πλάσματα που κατοικούσαν μακρινά στερεώματα.

Τα πλάσματα της Γη-R ήταν το φιλέττο της στρατολόγησης.
Και αυτό γιατί διέθεταν ευφυϊα.

11 Ιουλ 2009

Ανησυχία

Οταν σήμανε η ώρα της αναχώρησης του Μπίλλυ και του Λήο, μια μαύρη σφαίρα εμφανίσθηκε μέσα απο τα δένδρα..είχε μέσα ανθρώπινες, πανύψηλες μορφές Αύλων που κατεύθυναν το σκάφος πρός ..μία άλλη χρονική στιγμή.
Αγκαλιάστηκαν και φιλήθηκαν, ήξεραν ότι δεν θα ξαναβλεπόντουσαν ποτέ.
Οι δύο φίλοι μπήκαν στη σφαίρα και σαν να έγιναν ένα με το χρώμα της, οι τοίχοι τους κατάπιαν. Εκκωφαντικός θόρυβος ακούστηκε και η σφαίρα άρχισε να αλλάζει σχήμα, πότε μάκραινε, πότε κόνταινε, ήταν τώρα τετράγωνη και την άλλη στιγμή κυκλική. Πύρινες γλωσσες φωτιάς την περιέλουσαν και ΤΣΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ! χάθηκε απο μπροστά τους. Οι παλιοί φίλοι και συνεργάτες είχαν αλλάξει επίπεδο.
Αργά έσυραν τα βήματά τους πίσω στο σπίτι τους, σε εκείνο που ζούσαν τόσο καιρό τώρα. Κάθισαν στις πολυθρόνες και αναπόλησαν τις παλιές κοινές στιγμές. Το σαράκι της αμφιβολίας ήταν καλά τρυπωμένο μέσα τους. Τίποτα όμως δεν αλλαζε το τώρα. Οι αποφάσεις είχαν παρθεί. Απλά περίμεναν την εξέλιξη τους σε αυτό το μέρος, με αυτές τις ψυχές. Ηλπιζαν μόνο να επιζούσαν.
Γιατί είχε μέσα τους φωλιάσει ο φόβος. Γιατί έβλεπαν πολλά μέλη της "πόλης" που έμεναν να χάνονται, να μη γυρνάνε πίσω και παρά τις διαβεβαιώσεις των Αύλων ότι "πηγαίνουν σε πιο εξελιγμένες θέσεις", κάτι μέσα τους τους έκανε ν' ανησυχούν..
Και έκαναν καλά που ανησυχούσαν γιατί οι Αύλοι δεν τους τα είπαν όλα. Μερικά μυστικά τα κράτησαν για εκείνους. Υπήρχαν πράγματα που δεν ήταν της ώρας να μαθευτούν..ιδιαίτερα αν αποφάσιζαν οι γήϊνοι να επιστρέψουν..
Υπήρχε κατά κύριο λόγο το θέμα της σταχυολόγησης.
Ολοι οι γήϊνοι δεν προορίζονταν για επιλεκτες θέσεις, παρόλλο που έτσι τους είχαν πεί.

10 Ιουλ 2009

Αέναοι

Ο Μπίλλυ και ο Λήο ζήτησαν να γυρίσουν πίσω στη Γή. Μαζί όμως στην ίδια χρονική στιγμή. Σκέφτηκαν ότι, αν υπήρχαν τεράστιες χρονικές αλλαγές θα τις αντιμετώπιζαν ευκολώτερα απο κοινού, παρά ο καθένας χώρια σε άλλη ήπειρο. Αποχαιρέτησαν τους άλλους και ετοιμάστηκαν για την επιστροφή.

Τους βάλανε σε μία γυάλινη σφαίρα χωρίς τοίχους, σκοτάδι έβλεπαν απο παντού και πολλά φωτάκια να αναβοσβήνουν.. Μορφές κινούντο δίπλα τους - οι Αύλοι - υπήρχε κάποια επικοινωνία με φωσφορίζοντα πεδία και ήχους αλλά αυτό ήταν όλο. Μετά κάτι σαν ναυτία, κάτι σαν ίλιγγος τους κατέλαβε και τα μάτια τους έκλεισαν.

Κάτι δροσερό ακουμπούσε στο μέτωπό του, κάτι υγρό έτρεχε στα μάτια του. Ψιθυρίσματα και φωνές χαρας "Ξύπνησαν"!! "Επιτέλους" και "Ειδοποιηστε τον καπετάνιο".. Ο Μπίλλυ ξύπησε και συνειδητοποίησε ότι αυτός και οι Λήο ήταν ξαπλωμένοι σε κανονικά κρεββάτια. Απο πάνω του 2 γιατροί και νοσοκόμες φώναζαν "σιδερένιος". Ανακάθισε στο κρεββάτι την ίδια ώρα που ο Λ'ηο άνοιγε και εκείνος τα μάτια του.. Σαν ψάρια έξω απο το νερό κυττούσαν γύρω τους, αποσβολωμένοι τους ανθρώπους που με ρούχα του 20ου αιώνα τους καλοτύχιζαν.
Πέρασαν μέρες. Οι ναυτικοί μας ανάρρωσαν σχεδόν πλήρως..και ενημερώθηκαν για τη διάσωσή τους απο τα μανιασμένα κύματα... Οπως τους είπαν ήταν οι μόνοι επιζώντες μιάς θαλαμηγού με φοιτητές που κάνανε κρουαζιέρα στα νησιά της Καραϊβικής!! Διαπίστωσαν επίσης πόσο ΝΕΟΙ ήταν, ο Μπίλλυ στα 19 του σπουδαστής αεροναυπηγικής, ο Λήο στα 20 μελετούσε μηχανολογία.. !! Απο έκπληξη σε έκπληξη πήγαιναν..είχαν ξαφνικά γυρίσει πίσω στα φοιτητικά τους χρόνια. Το μυαλό τους όμως ήταν 40 ετών τουλάχιστον. Θυμόντουσαν το ναυάγιο, τους Αύλυς, τους συντρόφους τους...τα πάντα.. Συζητούσαν πια μεταξύ τους..αναρωτιόντουσαν αν οι Αύλοι τους ελευθέρωσαν με τίμημα τη ζωή των πανεπιστημιακών τους συντρόφων της περίφημης κρουαζιέρας.. τι νόημα όμως είχαν οι τύψεις..εκείνοι τουλάχιστον είχαν ξεφύγει..μπροστά τους νέα ζωή.
Και πώς ήρθαν τα πράγματα στις παράλληλες ζωές τους, όλα άλλαξαν. Σαν να μη μεγάλωνε το σώμα τους, σαν να μη γέρναγαν..σπούδασαν, εργάστηκαν σε μεγάλες πολυεθνικές, έκαναν δικές τους εταιρείες, ο ένας αεροπλάνα, ο άλλος αυτοκίνητα. Πήγαν στην Ιαπωνία, ο Λήο παντρεύτηκε και έκανε 2 αγόρια..το ένα εκ των οποίων πήρε Νόμπελ σε θέματα Αστρονομίας..είδε, ο Λήο εγγόνια και δισέγγονα..και φαινόταν πάντα νέος..Αναγκάστηκε να βάφει τα μαλλιά του άσπρα.. και πέρασαν οι δεκαετίες και πέθαναν απο γηρατειά οι γιοί του και τα εγγόνια του και εκείνος εκεί, να φαίνεται 30 ετών. Σαν να είχε πιεί απο την Αθάνατη πηγή.. Εκανε διαλέξεις για μακροβιοτική διατροφή, ο εαυτός του ζωντανό παράδειγμα.


Μετά οι δύο φίλοι φύγανε, πήγανε στην Αμερική και ξεκίνησαν νέα ζωή. Ξαναπαντρεύτηκαν και είδαν και εγγόνια και δισέγγονα.. και εκείνοι για κάθε 100 ανθρώπινα χρόνια, κέρδιζαν 10. Το ταξείδι τους στο χρόνο συνεχίστηκε..γιατί και 200 ετών να ήταν δεν πέθαιναν..τα γήινα χρόνια δεν τους επιβάρρυναν ποτέ. Είχαν γίνει αθανατοι!